Wybierając się na spacery do lasu, trudno przejść obojętnie obok barwnych wiosennych roślin. Często można przy nich zobaczyć „muchę”, która zawisa przy kwiatach niczym koliber!

Wdzięczna nazwa tych muchówek to bujankowate (Bombyllidae). Gatunkiem, który często obserwujemy jest bujanka większa (Bombyllius major).

Jak wygląda ta bujanka?

Ich ciało jest owłosione niczym futrzak. Na skrzydłach znajdują się zazwyczaj wyraźne plamy i zaciemnienia.  Owady te zaopatrzone są w bardzo długą (niegroźną dla nas) ssawkę, którą wysysają nektar z kwiatów. Przez taki wygląd ryjka, mogą przypominać muszkietera przy kwiatach😊.

Czy wiesz że…

• Spośród ponad 7000 gatunków muchówek stwierdzonych w Polsce, 40 to bujanki.
• Na świecie opisano około 5000 gatunków bujanek.
• Owady dorosłe są zapylaczami roślin.
• Bujanki latają jak kolibry a podrzucają jaja jak kukułki: Bujanki są pasożytami innych owadów np. pszczolinek: Owady dorosłe podrzucają im jaja. Larwy pożywiają się pyłkiem zgromadzonym przez te pszczoły, następnie zjadają larwy gospodarza.
• Bujanki można zobaczyć przede wszystkim w miejscach nasłonecznionych i ciepłych (skraje lasów, szersze ścieżki leśne, polany, murawy kserotermiczne).
• Bujanki często odpoczywają i nagrzewają się np. na ziemi czy liściach (patrz zdjęcie).
• Owady dorosłe można spotkać od marca do sierpnia (w zależności od gatunku). Najłatwiej owady te zauważyć wiosną. Wtedy od kwietnia do maja pojawiają się gatunki typowo wiosenne, takie jak bujanka większa (Bombylius major). Wystarczy chwilę poczekać np. przy miodunce, kokoryczy czy żywcu. Spróbujcie!

Kolorowanka dla dzieci.

Wydrukujcie i pokolorujcie wspólnie bujankę. Przy ssawce domalujcie kwiaty.